Zowel tijdens de presentatie van de uitslag van de verkiezing van het beste Bockbier als op de site van de Brussels Beer Challenge viert de objectiviteit hoogtij. Persoonlijke smaak speelt geen rol, de proevers zijn professioneel en er is sprake van stijlen dan wel “homogene categorieën in hun oorsprong”. Wat ik me daarbij precies voor moet stellen wordt dan weer een stuk lastiger, in beide gevallen is een beschrijving van stijl dan wel categorie ongetwijfeld aanwezig, maar voor mij niet vindbaar.
Wat in Brussel ook volstrekt geheim moet blijven is welke brouwerijen niet gewonnen hebben. Naar verluidt willen brouwers liever niet mee doen als de kans bestaat dat dit bekend wordt en ze niet in de prijzen vallen. Voor mij als consument blijft het dus volstrekt duister of brouwerijen die niet op de lijst met winnaars staan minder goed zijn of dat ze gewoon niet mee deden. Dat werpt ook de vraag is of de winnende bieren gewoon de beste zijn, of dat ze toevallig door een brouwer met wat meer lef gebrouwen zijn. De vraag hoe groot de verschillen tussen de winnende bieren en de rest is blijft bij beide keuringen onbeantwoord. Als consument mag ik de winnaars weten en de rest blijft strikt geheim.
Bij de verkiezing van het beste bockbier komt daar nog wat bij. Waarschijnlijk omdat er categorieën zijn die anders slechts een gering aantal deelnemers kennen en het ook niet wenselijk is een ellenlange lijst met winnaars te presenteren zijn categorieën bij elkaar gestopt. Dat levert af en toe voor de toeschouwer onbegrijpelijke lijsten met winnaars op, waarin een pompoen rozijnenbier en een rookbock gebroederlijk bij elkaar staan. Uiteindelijk zal het allemaal wel kloppen volgens de regels en zal elk bier binnen zijn eigen stijl zijn beoordeeld, maar ik vind het wat raar staan. En ik hoor om me heen dat ik niet de enige ben.
Nu wil ik met bovenstaand verhaal niet beweren dat de organisatie van een of beide keuringen niet integer zou zijn en ook de deskundigheid van de jury’s trek ik niet in twijfel. Ik krijg echter wel het gevoel dat dergelijke keuringen vooral bedoeld zijn voor de professionals in de bierwereld. De website van de Brussels Beer Challenge suggereert dat ook. Als consument mag ik er verder naar kijken en de winnaars toejuichen. En verder natuurlijk gewoon verder gaan met mijn zoektocht naar mooie bieren of ze nu gewonnen hebben of niet. Waarbij ik één ding zeker weet: mijn bevindingen zijn puur subjectief en bij mij gaat het niet om de vraag of een bier binnen de stijl blijft en neemt "lekker vinden" een grote plaats in. Wat een brouwer of wie anders daar dan aan heeft is natuurlijk dan weer de vraag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten