Wie tegenwoordig een broodje kaas bestelt krijgt er van alles bij waar hij niet om heeft gevraagd. Wat is er mis gegaan?
Ik mag graag bij de Eetsalon van Dobben komen. Dat heeft te maken met het feit dat deze zaak zo ongeveer de meest Amsterdamse is die ik ken. Probeer daar als iemand van buiten het personeel vooral niet te slim af te zijn. Je wordt genadeloos afgestraft. Velen overkomt dat ook nog eens zonder het in de gaten te hebben. Wie er wel eens was als Ajax een thuiswedstrijd speelt kan het meemaken. Maar het gaat ook om de broodjes.
Ik weet niet wat het is, maar gewone broodjes lijken uitgestorven. Wie het bestelt krijgt om te beginnen al iets hips, liefst op basis van desem. Daar op dan met wat mazzel datgene waar je om vroeg. Maar daarnaast meestal een verzameling groen en liefst nog een of andere vage saus. Meestal een zoete. Het is alsof je de smaak van wat je besteld niet meer mag proeven. Met wat pech wordt het geheel geserveerd op een bord waar nog eens de halve inhoud van een gft bak als garnituur ligt. Gillen dat je alleen maar een belegd broodje wilde doe je dan ook weer niet. Je doet maar alsof je het zo bedoeld had. “Alles naar wens?” Je wil nee roepen, maar mompelt toch maar iets dat als Ja klinkt.
Dus maar even voor de goede orde. Een broodje kaas behoort te bestaan uit een broodje, eventueel besmeerd met boter en kaas. Dus geen salade, geen saus, niets van dat alles. Mosterd kan nog wel. Maar vooral veel kaas. Niet een plakje waar je door heen kunt kijken, maar meerdere plakken. Zoveel als je vroeger thuis op brood niet mocht hebben zeg maar. En het broodje moet ook geen huisgebakken ciabatta met desem zijn. Nee: gewoon een wit bolletje van een fabrieksbakker. Van die welke je met meerderen aan elkaar in plastic verpakt binnen krijgt. Lekker klef en weer zoals je thuis niet zou doen. Je bent namelijk niet thuis, je bent in een broodjeszaak. Voor broodjes met ander beleg geldt iets soortgelijks: brood en beleg en geen tierelantijnen.
In Amsterdam zijn er nog een paar zaken waar je deze broodjes zo kunt kopen gelukkig. Maar in mijn beleving zijn ze aan het verdwijnen. Ze zijn ongetwijfeld niet hip genoeg. “De consument” zal wel die opgedirkte krengen willen hebben, zodat ze het idee hebben toch gezond bezig te zijn. Het stemt me treurig. Om me te troosten pak ik dus maar de tram naar het Rembrandtplein. Even de steeg in en dan genieten. Ik hoop dat ze daar nooit hip gaan worden!
