Het wordt weer voorjaar!

De temperatuur is weer boven nul en blijft dat ook als ik het mag geloven. De maartse buien komen er aan en dus gaan we weer naar de lente. En zijn er weer voorjaarsbieren.

Dat het buiten vroor dat het tenminste een beetje kraakte deed er niet toe blijkbaar. Op mijn tijdlijn kwamen ze weer voorbij: de Weibok, de Zijgelooftinmijbok en vast wel andere. De meibcoken en andere voorjaarsbieren zijn er weer! Over het ontstaan van met name de meibocken gaan nogal wat verhalen. Ooit heb eens gepoogd het juiste verhaal te achterhalen, maar dat bleek onbegonnen werk. De meest fantastische verhalen kwamen voorbij en bij elk stonden dan weer de nodige vraagtekens. Uiteindelijk heb ik er een verhaal over geschreven dat jarenlang het boekje van het Meibockfestival heeft gesierd. Met een disclaimer, dat wel.

Ook over hoe een dergelijk bier er uit moet zien en moet smaken verschillen de meningen nogal. Ooit hoorde ik een brouwer klagen dat veel van die "bocken" eigenlijk meer IPA waren en ik geloof direct dat hij gelijk had. Ook in het voorjaar blijven brouwers experimenteren en dat leidt er toe dat stijlen in elkaar over lopen. Eigenlijk een soort cross over bieren dus. Dat de brouwer uit het Oosten des lands die ooit het idee van een meibock weer opnieuw leven in geblazen schijnt te hebben daarna is gaan knoeien met het recept en het resultaat daarvan weer de zoete kant op ging die ze blijkbaar nogal prefereren deed de meibock wat mij betreft ook geen goed. Ooit is het op een festival waar zo'n 1000 mensen kwamen ons dan ook niet gelukt een six pack te slijten aan de bezoekers.

Ik ben niet zo van het krijten binnen de lijntjes van de stijl en dus zit ik iets minder met die cross over. Eigenlijk ben ik gewoon blij als de voorjaarsbieren er weer aan komen. Voor mij zijn ze een welkom teken dat de lente er weer aan komt. De periode dat de dagen langer worden en de natuur uit de winterslaap komt. Een voorjaarsbier moet daar ook bij aansluiten. Het moet vooral licht zijn, net alleen van kleur, maar ook van smaak en mondgevoel. Je moet het voorjaar in je glas proeven. Ook het alcoholpercentage mag voor mij daarbij aansluiten: vooral niet te hoog. Een voorjaarsbier van 10% is voor mij waanzin, net als zaken als houtlagering. Terugkijkend op mijn leven tot nu toe vraag ik me dan ook af waarom ik ooit zo gecharmeerd was van de Boskeun. Geen slecht bier, maar eigenlijk te zwaar voor de lente als je het me nu vraagt.

Laat het voorjaar maar beginnen. Laat de bijbehorende bieren uit tappen, flessen en blikken komen. Laat mensen genieten op terrassen als het even niet regent en anders gewoon binnen. Ik ben er helemaal klaar voor. Om een helaas te vroeg en gewelddadig aan zijn einde gekomen politicus te citeren: "ik heb er zin an".