Translate

zondag 18 oktober 2015

Kees, bedankt voor 15 keer Lekkerste Bockbier

Het was in de marge van de verkiezing van het Lekkerste Bockbier dat ik hoorde dat Kees Beerepoot na 15 succesvolle edities uit de organisatie stapte. Reden voor een terugblik en een bedankje.

Het moet in 2000 geweest zij dat in bierproeflokaal In de Wildeman een proeverij werd gehouden waar uit een aantal bockbieren het lekkerste bier werd gekozen. Kees was daarbij, waarschijnlijk als jury, en vond dat het toch jammer was dat maar een beperkt aantal bieren beoordeeld waren en dus niet echt sprake was van het lekkerste bockbier van Nederland. Dat moest beter kunnen.

Wat er toen allemaal precies gebeurt is kunnen anderen beter zeggen dan ik waarschijnlijk, maar Kees wist de steun te verwerven van het Geheim Genootschap Arendsnest en het biergilde de Dubbele Arend. En in 2001 werd voor het eerst door beide bierclubs een verkiezing gehouden van het Lekkerste Bockbier. Daarbij was er Kees, door mij wel eens de vlees geworden integriteit genoemd, alles aan gelegen om er voor te zorgen dat een en ander absoluut eerlijk gebeurde en beïnvloeding niet mogelijk was. Bovendien wilde hij wel dat de uitslag representatief genoemd kon worden.

Het gevolg was direct al een systeem met loting, voorrondes, een halve finale en uiteindelijk de finale. Daardoor was het winnende bier door een zo groot mogelijk aantal mensen geproefd. Bovendien wist niemand tijdens de proeverijen welke bieren hij dronk. Absolute eerlijkheid dus. Helaas voor hem won SNAB  de eerste twee edities en aangezien zowel de Dubbele Arend als SNAB enige band met een café in Purmerend had waren de geruchten over vals spel niet van de lucht. Dat was behoorlijk tegen het zere been van Kees en het moet een opluchting voor hem zijn geweest dat de derde keer iemand anders won.

Dat met de organisatie niet te spotten viel merkte een grote brouwerij die een keer won. Het jaar er op stond trots op de verpakking dat het bier verkozen was tot lekkerste bockbier en een reclamespot op TV ondersteunde dat. Helaas waren ze "vergeten" een jaartal te vermelden. Waardoor ze ten onrechte de indruk wekten in het betreffende jaar te zijn verkozen terwijl de verkiezing nog plaats moest vinden. Ze hadden op de verpakking echter ook het internet adres van de verkiezing geplaatst, wat de organisatie de mogelijkheid gaf om op hun site exact weer te geven wat ze er van vonden. Gevolg was paniek bij de brouwer en haastig overleg, waardoor de TV spots werden ingetrokken.

Een en ander maakte wel duidelijk welk een plek de verkiezing ondertussen in de bierwereld had gekregen. En het kan aan mij liggen, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat met name tijdens de prijsuitreiking het elke keer drukker wordt en dat het beslist geen uitzondering is dat een ieder die ook maar denkt een kans te maken opeen prijs aanwezig is. Bovendien maakt de vreugde van prijswinnaars duidelijk dat het hier om een prijs gaat die er toe doet.

Nu weet ik heel goed dat dit alles niet alleen een verdienste is van Kees. Er is een heel leger van mensen betrokken bij de organisatie en ik wil hen zeker niet te kort doen. Zij zijn van het allergrootste belang,elk jaar weer. Een aantal ook vanaf het allereerste begin. Maar ik hoop dat zij er begrip voor hebben dat ik Kees er even uit licht. Hoe je het ook wendt of keert: hij is degene geweest die op een idee is gekomen waardoor Nederland er een mooie bierprijs bij kreeg. Daarnaast is het tekenend voor hem dat ik hem gisteren na afloop van weer een geslaagde editie tegen kwam en hij vertelde dat hij op dat moment net zijn eerste biertje had gehad. De meesten van ons hadden er toen al een paar meer gedronken. Ik wil daarom langs deze weg Kees hartelijk bedanken voor het idee en voor de toewijding waarmee hij de afgelopen 15 edities van de verkiezing van het lekkerste Bockbier heeft ondersteund. En het zou mij verbazen als ik niet namens velen spreek.

maandag 12 oktober 2015

Wonderlijke wereld van de trends

Wie me een beetje kent weet dat ik nu niet de meest trendgevoelige persoon op deze wereld ben. Als ik al een keer in lijn ben met een trend is het toeval: de trend blijkt mij tegen te komen en dus trekken we een tijdje samen op. Om daarna weer afscheid van elkaar te nemen. De trend moet verder niet waar?

Het gebeurde voor ik het in de gaten had: bier was iets dat hoorde bij hipsters. Het was in en als je geen bier dronk, dan hoorde je er eigenlijk niet bij. Hoe dat gekomen is weet ik nog steeds niet, maar zelfs toen ik in een reactie op een artikel schreef dat ik toch al echt een hele tijd bier dronk kreeg ik te horen dat ik dan toch wel het toppunt van hip was. Inmiddels schijnt bij de echte hipsters bier al weer een beetje passé te zijn en andere drankjes nu door deze front runners gedronken te worden.Ik ben dus blijkbaar weer een beetje uit de gevarenzone wat dat betreft.

Overigens heb ik niet het idee dat daarmee de rust in bierland terug is gekeerd. Waar het precies door komt weet ik niet, maar de kurk is definitief uit de fles en gaat er niet meer in ook vrees ik. Een nieuwe generatie brouwers en drinkers is opgestaan en is niet van plan te verdwijnen en dat is maar goed ook. Ik kijk mijn ogen uit en mijn zintuigen weten af en toe niet meer waar ze aan toe zijn. Oude tradities blijven gelukkig bestaan, maar worden vergezeld van nieuwe smaken en experimenten waar niemand een paar jaar geleden van durfde dromen. En wie daar van genieten kan elke week wel terecht bij meerder bierfestivals, tap take overs, proeverijen, bier spijscombinaties en wat er al niet meer verzonnen wordt op het gebied van bier.

Dat het hele hippe er af is blijkt misschien wel uit het feit dat bier van minder bekende brouwerijen inmiddels de supermarkten heeft bereikt. Deze bieren zijn blijkbaar zodanig main stream geworden, dat een supermarkt zich genoodzaakt ziet om deze bieren te voeren. Daarbij kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat waar de grote jongens compleet in de macht van de supermarkten zijn dat bij deze brouwerijen anders ligt. Van de doemverhalen over gedwongen stunts met de prijzen lijkt voorlopig weinig terecht te komen. Misschien komt dat nog, maar ik kan me ook goed voorstellen dat juist de kleine brouwerijen iets hebben dat de grote jongens missen: de supermarkten hebben hun ook nodig, omdat klanten steeds meer merken dat er zoveel meer is als de grote brouwerijen ons voorschotelen en dat dus ook in hun supermarkt tegen willen komen. Juist het feit dat de capaciteit van die kleinere brouwerijen niet onbeperkt is kan hen dus in de kaart spelen. Als hun bier goed genoeg is om die nieuw klanten aan hen te binden natuurlijk.

Maar hoe zit dat dan met die trends? Ik blijf me verbazen op dat punt. Er is namelijk iets dat ik, en niet alleen ik, associeerde met oude mannen. Zij die ooit in de bierwereld de dienst uit maakten en wiens autoriteit lang onbetwist was. Maar die in de maalstroom waarin de bierwereld zich bevindt ten onder dreigen te gaan. Niet eens dat zij al dat nieuwe niet kunnen volgen, oh nee. Zij volgen alles nog en vinden het ook prachtig wat er allemaal gebeurt. Maar helaas lukt het hen niet om de vruchten te plukken van hun jarenlange inspanningen om speciaal bier onder de aandacht te brengen. De jonge mensen die nu profiteren van alle ontwikkelingen zien hen niet meer staan. Als zij hun kennis willen delen lopen ze tegen een muur aan, omdat jongeren hen maar vervelende mensen vinden die het altijd beter willen weten en nooit eens luisteren. Zelfs de vereniging waar ze al jaren lid van zijn spreekt met enige spot over hen. Dat symbool is al een paar jaar het linnen tasje met daarin een opschrijfboekje vol bierervaringen en een pen natuurlijk.

Het was mij natuurlijk nog niet opgevallen, maar de linnen tasjes schijnen weer helemaal terug te zijn. Hoe of wat is me nog niet duidelijk, maar net als bier schijnt het ineens niet meer oubollig te zijn om zo'n tasje te hebben, maar juist heel erg trendy. Als nu ook nog het opschrijfboekje de tablet en de smartphone met untapp'd er op gaat vervangen kunnen de mensen die hun tas trouw gebleven zijn een lange neus naar al die nieuwlichters trekken. Toch eens kijken of ik de mijne nog kan vinden...

vrijdag 2 oktober 2015

Het IJ in vreemde handen?

Dat er enige opwinding ontstond in bierland is niet te veel gezegd: het gerucht en later bericht dat Duvel Moortgat een belang in brouwerij het IJ nam maakte tongen los, deed mensen bellen en mailen en zorgde voor discussie in sociale media. Wat gaat er gebeuren met de oudste nog werkende brouwerij van Amsterdam?

"De brouwerij" wordt hij door mensen nog genoemd, een overblijfsel uit de tijd dat brouwerij het IJ de enige brouwerij was die we hadden in Amsterdam. Dat er inmiddels diverse bijgekomen zijn doet er niet toe, er zijn meerdere brouwerijen, maar er is volgens hen maar één De brouwerij. Het is ook een brouwerij met enige geschiedenis. Een geschiedenis die prachtig beschreven is in het boek dat bij het 25 jarig bestaan van de brouwerij is uitgegeven en zich ergens in mijn huis moet bevinden. Wie het boek leest snapt dat het IJ nimmer zo maar een brouwerij is geweest net zoals de initiatiefnemer ook niet zo maar iemand is.

Toen een paar jaar geleden het bericht kwam dat de brouwerij verkocht zou worden ging er een schok door bierminnend Amsterdam. Zou de brouwerij nog zijn oude karakter behouden, of zou men een heel nieuwe weg in slaan en zo ja, welke kant zou het op gaan. Nu meen ik te kunnen concluderen dat het IJ beide gedaan heeft. Enerzijds hebben ze de traditionele IJ bieren in ere gehouden. Natte, Zatte, Struis, Columbus en die andere klassiekers: ze zijn er nog steeds en worden ook nog steeds graag gedronken door de liefhebbers. Anderzijds zijn zowel het proeflokaal als de brouwerij nieuwe wegen ingeslagen. Het proeflokaal is opnieuw ingericht en er zijn nieuwe bieren van het IJ op de markt ingeslagen. Het IJ is de laatste jaren wat avontuurlijker geworden en dat werkt blijkbaar: de capaciteit van de brouwerij is, onder andere door het inrichten van een tweede brouwerij in de omgeving, behoorlijk uitgebreid en nog schijnen ze alle zeilen bij te moeten zetten om aan de vraag te kunnen voldoen. Deels misschien vanwege de algehele stijging van de vraag naar bijzondere bieren, maar zeker omdat mensen hun bier gewoon heel lekker vinden. Kortom: als de brouwerij relatief al een oudje is, dan is het een kras oudje dat niet te beroerd is om met de tijd mee te gaan.

En toen ineens kwam dat bericht over Duvel Moortgat. Vol ongeloof las ik het gerucht dat brouwerij het IJ zou zijn  overgenomen. Als ik op dat moment aan een biertje had gezeten had ik me waarschijnlijk ter plekke verslikt en als ik er meerdere op had gehad was ik waarschijnlijk tot de conclusie gekomen dat het echt mijn laatste zou moeten zijn, omdat ik spoken begon te zien. Maar ik was nuchter, dus daar kon het niet aan liggen. Het IJ in vreemde handen, Belgische nog wel! Dat kon ook niet waar zijn. Gelukkig was het ook niet helemaal waar: De Belgen nemen een belang in het IJ. Hoe groot, dat is niet bekend gemaakt en zal misschien wel altijd in nevelen gehuld blijven. Maar van een overname is vooralsnog geen sprake.

Wat ik hoor over Duvel Moortgat is over het algemeen positief. Ze hebben blijkbaar een goede reputatie als het gaat om liefde voor het bier, maken investeringen in brouwerijen mogelijk en de baas schijnt ook nog eens een sympathieke man te zijn. Opkopen, sluiten en daarna het marktaandeel in pikken is zeker niet hun gewoonte is me duidelijk geworden. De verwachtingen over de gevolgen zijn dan ook positief en ik heb geen reden om aan die verwachtingen te twijfelen.

Maar als ik eerlijk ben, dan ben ik ook een beetje romanticus. Het IJ is een Amsterdamse brouwerij en hoort wat mij betreft bij de stad zoals de Amstel en de Jordaan dat doen. En nu is de Brouwerij dus deels in buitenlandse handen. Waarschijnlijk merk ik daar verder weinig van. Ze zullen hun bieren blijven brouwen en ook het proeflokaal zal zijn karakter blijven houden. Ze zullen hun rol blijven spelen in de bierwereld in Amsterdam. Kortom veel zal hetzelfde blijven. Maar toch: ineens bestel ik een biertje van het IJ en check het in op Untapp'd. Ik verdien er een badge mee en zie de volgende tekst "You have a keen taste for this Belgian master piece" Zouden sommige dingen dan toch sneller gaan dan ik denk?