Translate

maandag 14 december 2015

We gaan een brouwer, maar vooral een mens missen

Onlangs hoorde ik dat Guus Roijen is overleden. Vooral een groot verlies voor zijn nabestaanden natuurlijk, maar zeker ook voor de bierwereld.

Dat Guus een intieme vriend van me is zal ik niet beweren. Sterker nog: ik had hem eigenlijk al een tijd niet meer gezien. Via anderen hoorde ik wel dat hij nogal ziek was. En ineens was er die rouwkaart die ik in een bekend bierproeflokaal zag hangen. Guus Roijen was op 7 december overleden. Ik was even stil.

Als ik aan hem denk, dan is het eerste wat me te binnen schiet zijn optreden tijdens een excursie met PINT regio Noord-Holland. Guus was eigenlijk nogal grieperig en was het liefst in bed gebleven. Maar hij vond dat hij ons moest ontvangen en dus stond hij er. Het verhaal wat hij vertelde klonk als een klok en ook de rondleiding langs zijn brouwerij verliep vlekkeloos. Enthousiast vertelde hij hoe hij ooit als amateur begonnen was en hoe zijn eerste brouwsel in de kruipruimte beland was, omdat de pet flessen die hij gebruikte de druk niet aan konden. Maar ook hoe hij zijn brouwerij zelf ontworpen had. De besturing  vond plaats met behulp van een laptop. Dat had het grote voordeel dat als er ’s nachts geroerd moest worden dat automatisch gebeurde terwijl hij lag te slapen. Uit alles bleek dat hij de zaak volkomen in de hand had.

Iets dat me lang dwars zat was dat het nooit lukte om brouwerij de Schans op het Noord-Hollands bierfestival te krijgen. Niet omdat Guus niet wilde, hij had het gewoon te druk met andere zaken. Toen het een keer wel lukte was dat niet minder dan een kleine overwinning voor ons. Guus vertelde dat hij het naar zijn zin had en dat hij volgend jaar weer wilde komen. Helaas: het jaar erop had hij het weer te druk en het is bij die ene keer gebleven. En dat zal ook niet meer gaan veranderen helaas.

Dat ik Guus goed ken zal ik niet zeggen. Ik kwam hem af en toe tegen en meestal was dat ergens waar iets met bier was.  Ik vond het dan altijd prettig met hem te praten. Niet alleen was hij aardig in de omgang, hij wist ook waar hij het over had en vond het voor zover ik kon merken niet erg als ik met mijn eigenwijze instelling ook wat dacht in te brengen.  De vele bieren die hij op zijn naam heeft staan bewijzen ook dat hij een vakman is. De bierwereld gaat hem node missen denk ik. Maar bovenal zal dat gelden voor zijn nabestaanden die ik dan ook mijn condoleances wil aanbieden en ook veel sterkte wil toewensen om dit verlies te dragen.