Zijn we het daar nog niet over eens?

Ineens kwam een discussie terug waarvan ik eigenlijk dacht dat hij nu wel eens achter ons zou liggen. Over vrouwen een bier. Volgens mij allemaal heel simpel, maar blijkbaar niet voor iedereen.

Lusten vrouwen bier? Als je het mij vraagt is dat de meest achterhaalde vraag van dit moment. Ik zie tenminste overal om me heen dames met veel plezier genieten van een biertje. In bierencafés hebben de oudere mannen al lang gezelschap gekregen van jonge mensen waaronder zeker ook vrouwen. Het waanidee dat bier voor vrouwen zoet moest zijn is volgens mij ook stevig achterhaald. Waar in 2011 een grote brouwerij op het door PINT georganiseerde congres "Vrouwen en bier" nog met rosébier en andere zoete meuk aan kwam zetten, tot groot verdriet van de aanwezige vrouwen overigens, kan ik me nu niet voorstellen dat er nu nog iemand is die niet weet dat veel vrouwen wel degelijk andere smaken kunnen waarderen en dat zoete juist niet. Nee, voor mij was het pleit al lang beslecht. Vrouwen lusten bier en drinken het gelukkig ook volop. Want met al die oude grijze mannen was het ook niet altijd even gezellig. En nee, er is geen apart mannen- en vrouwenbier. Bier is wat mij betreft behoorlijk gender neutraal. Kijk om je heen en het voltrekt zich voor je ogen.

Toch heb ik me blijkbaar een beetje door mijn optimisme laten misleiden. Want ineens dook hij weer op. Een brouwerij brengt de zoveelste Tripel (hoe origineel) op de markt en vindt het nodig om het te hebben over bier dat door mannen en voor mannen gebrouwen is. Met dat eerste is wat mij betreft niet zoveel mis, al zou ik ook zonder die informatie kunnen. Dat tweede is gewoon onzin. Vind ik het op de markt brengen van al weer een nieuwe Tripel al niet getuigen van veel inzicht in de biermarkt, een bier "voor mannen" uitbrengen is ronduit stupide.

In de Volkskrant lees ik weer hoe iemand het tijdens een proeverij van Bockbier het over "stoeremannenbier" heeft. Ik heb me rot zitten peinzen, maar weet nog niet wat ik me daar bij voor moet stellen. Zou het op Jupiler lijken, zou het smaken als een Tripel? Ik vermoed beide niet, maar wat wel? Ik laat het me graag uitleggen. Of laat maar eigenlijk.

Kunnen we niet gewoon met zijn allen vaststellen dat er onder mannen en vrouwen liefhebbers van bier zijn en mensen die het helemaal niets vinden? Dat onder de bierliefhebbers mensen verschillende smaken hebben en dus de een van zoet, de andere van bitter en weer een ander van zuur houdt? Kunnen we ook afspreken dat iemand die het over mannen- of vrouwenbier heeft zich diskwalificeert als kenner, geek of wat dan ook en eigenlijk een half jaar alleen ranja zou mogen drinken (smaak naar keuze)? Dat laatste natuurlijk in strikt overdrachtelijke zin, ik wil geen marteling propageren.

Of eigenlijk moeten we er ons misschien maar niet meer druk over maken. Er zijn ook mensen die blijven volhouden dat de aarde plat is en de maan van kaas. Misschien moeten we die lieden met achterhaalde gedachten over de smaak van mannen en vrouwen maar niet te hard aan pakken. "Ze weten niet wat ze doen" is waarschijnlijk ook op hun van toepassing. Wie weet zijn er bij die met wat voorlichting zijn te helpen, maar anderen zullen dat punt voorbij zijn. Laten we voor die mensen een beetje aardig zijn. Hen gelijk geven is te veel van het goede, waarschijnlijk is een nietszeggend antwoord nog het beste.

Ondertussen kunnen we het beste gewoon doen wat een bekende bierverkoper altijd zegt: blijven genieten. Wie je ook bent en wat je ook lekker vindt, dat blijft altijd het beste.

Het wordt weer voorjaar!

De temperatuur is weer boven nul en blijft dat ook als ik het mag geloven. De maartse buien komen er aan en dus gaan we weer naar de lente. En zijn er weer voorjaarsbieren.

Dat het buiten vroor dat het tenminste een beetje kraakte deed er niet toe blijkbaar. Op mijn tijdlijn kwamen ze weer voorbij: de Weibok, de Zijgelooftinmijbok en vast wel andere. De meibcoken en andere voorjaarsbieren zijn er weer! Over het ontstaan van met name de meibocken gaan nogal wat verhalen. Ooit heb eens gepoogd het juiste verhaal te achterhalen, maar dat bleek onbegonnen werk. De meest fantastische verhalen kwamen voorbij en bij elk stonden dan weer de nodige vraagtekens. Uiteindelijk heb ik er een verhaal over geschreven dat jarenlang het boekje van het Meibockfestival heeft gesierd. Met een disclaimer, dat wel.

Ook over hoe een dergelijk bier er uit moet zien en moet smaken verschillen de meningen nogal. Ooit hoorde ik een brouwer klagen dat veel van die "bocken" eigenlijk meer IPA waren en ik geloof direct dat hij gelijk had. Ook in het voorjaar blijven brouwers experimenteren en dat leidt er toe dat stijlen in elkaar over lopen. Eigenlijk een soort cross over bieren dus. Dat de brouwer uit het Oosten des lands die ooit het idee van een meibock weer opnieuw leven in geblazen schijnt te hebben daarna is gaan knoeien met het recept en het resultaat daarvan weer de zoete kant op ging die ze blijkbaar nogal prefereren deed de meibock wat mij betreft ook geen goed. Ooit is het op een festival waar zo'n 1000 mensen kwamen ons dan ook niet gelukt een six pack te slijten aan de bezoekers.

Ik ben niet zo van het krijten binnen de lijntjes van de stijl en dus zit ik iets minder met die cross over. Eigenlijk ben ik gewoon blij als de voorjaarsbieren er weer aan komen. Voor mij zijn ze een welkom teken dat de lente er weer aan komt. De periode dat de dagen langer worden en de natuur uit de winterslaap komt. Een voorjaarsbier moet daar ook bij aansluiten. Het moet vooral licht zijn, net alleen van kleur, maar ook van smaak en mondgevoel. Je moet het voorjaar in je glas proeven. Ook het alcoholpercentage mag voor mij daarbij aansluiten: vooral niet te hoog. Een voorjaarsbier van 10% is voor mij waanzin, net als zaken als houtlagering. Terugkijkend op mijn leven tot nu toe vraag ik me dan ook af waarom ik ooit zo gecharmeerd was van de Boskeun. Geen slecht bier, maar eigenlijk te zwaar voor de lente als je het me nu vraagt.

Laat het voorjaar maar beginnen. Laat de bijbehorende bieren uit tappen, flessen en blikken komen. Laat mensen genieten op terrassen als het even niet regent en anders gewoon binnen. Ik ben er helemaal klaar voor. Om een helaas te vroeg en gewelddadig aan zijn einde gekomen politicus te citeren: "ik heb er zin an".