Ervaringen in België

Afgelopen vrijdag was ik met enige biervrienden in Gent. Een mooie gelegenheid voor een hernieuwde kennismaking met Belgisch Bier. Hier onder mijn geheel subjectieve en wie weet ongepaste relaas.

We hadden een lijstje bij ons met die cafés die naar verwachting een bovengemiddeld bier aanbod hadden. In een land dat zich graag het beste bierland ter wereld noemt zou zoiets toch tot mooie ontdekkingen moeten leiden. Helaas was de werkelijkheid enigszins anders.

Natuurlijk: België kent een aantal klassieke bieren die terecht beroemd zijn in de hele wereld. Een bier als Orval bijvoorbeeld is altijd weer mooi om te drinken en ik zou een heel blog kunnen vullen met het noemen van andere fraaie bieren. Ook weet ik dat in  België een aantal brouwerijen het experiment niet schuwt en probeert eens wat anders te maken dan wat er al is. Maar met name van dat laatste was in Gent heel weinig te merken.

We kwamen op onze tocht welgeteld één bier tegen waarvan op de kaart stond dat er dry hopping was toegepast. Vol verwachting bestelden we het bier. Het effect van de dry hopping bleek vakkundig gemaskeerd en uiteindelijk was het gewoon weer een van de vele wat zoetige bieren die België lijken te kenmerken. De meeste bieren die we proefden vielen namelijk in die categorie. Dat kan toevallig zijn geweest, want een van de andere dingen die me opviel was dat van enige informatie over de bieren die verkrijgbaar waren over et algemeen geen sprake was. Soms was er een indeling in categorieën, maar ik kwam ook een simpele alfabetische opsomming tegen. Blijkbaar ging men er daar vanuit dat iedereen wel wist wat hij wilde hebben en dus alleen maar even hoefde te kijken of dat bier aanwezig was. Tot enige zoektocht naar bijzonder bieren nodigt een dergelijke lijst in elk geval niet uit.

Zonder nu te zeggen dat het allemaal niets was, ik heb best wel een aantal goed bieren geproefd, miste ik al met al iets. Ik miste de "wauw" ervaring van een verrassend goed bier. Ik miste uitdagende bieren. Terwijl die bieren wel degelijk in België gebrouwen worden. Klopte ons lijstje misschien niet? Hebben we een café overgeslagen waar dit soort bieren wel geschonken worden? Ik weet het niet.

De volgende dag sprak ik een brouwer in Nederland. Hij vertelde over het verschil in beleving tussen Nederlandse festivals en een Belgisch festival waar hij als brouwer gestaan had. In Nederland komen brouwers elkaar graag tegen op festivals. Als het even rustig is gebruiken ze die tijd om elkaars bieren te proeven en  ervaringen uit te wisselen. Op die manier leren ze van elkaar en inspireren ze elkaar om zichzelf te verbeteren. Tot zijn stomme verbazing was daar op dat Belgische festival geen sprake van. Iedereen bleef vooral op zijn eigen vierkante meter en pogingen tot toenadering werden beslist afgewezen. Bier van een ander drinken was al helemaal uit den boze.

Al met al bekroop mij het gevoel dat in elk geval in de Horeca bij onze zuiderburen de tijd een beetje stil heeft gestaan en dat ontwikkelingen in de rest van Europa aan veel consumenten daar voorbij zijn gegaan. En als ik die Nederlandse brouwer mag geloven staan ook niet al zijn Belgische collega's te trappelen om zich verder te ontwikkelen en samen met anderen de Belgische Biercultuur naar een nog hoger plan te tillen. Of dat waar is? De steekproef die ik genomen heb is te klein om daar zeker van te zijn. Maar ik kwam helaas geen voorbeelden tegen die mijn gevoel weerspraken. Sterker nog: ik kwam na terugkomst een bericht tegen van Filip Geerts over een stout. Blijkbaar een heel mooi bier, maar uitgerekend in België zelf nauwelijks verkrijgbaar.