Kees, bedankt voor 15 keer Lekkerste Bockbier

Het was in de marge van de verkiezing van het Lekkerste Bockbier dat ik hoorde dat Kees Beerepoot na 15 succesvolle edities uit de organisatie stapte. Reden voor een terugblik en een bedankje.

Het moet in 2000 geweest zij dat in bierproeflokaal In de Wildeman een proeverij werd gehouden waar uit een aantal bockbieren het lekkerste bier werd gekozen. Kees was daarbij, waarschijnlijk als jury, en vond dat het toch jammer was dat maar een beperkt aantal bieren beoordeeld waren en dus niet echt sprake was van het lekkerste bockbier van Nederland. Dat moest beter kunnen.

Wat er toen allemaal precies gebeurt is kunnen anderen beter zeggen dan ik waarschijnlijk, maar Kees wist de steun te verwerven van het Geheim Genootschap Arendsnest en het biergilde de Dubbele Arend. En in 2001 werd voor het eerst door beide bierclubs een verkiezing gehouden van het Lekkerste Bockbier. Daarbij was er Kees, door mij wel eens de vlees geworden integriteit genoemd, alles aan gelegen om er voor te zorgen dat een en ander absoluut eerlijk gebeurde en beïnvloeding niet mogelijk was. Bovendien wilde hij wel dat de uitslag representatief genoemd kon worden.

Het gevolg was direct al een systeem met loting, voorrondes, een halve finale en uiteindelijk de finale. Daardoor was het winnende bier door een zo groot mogelijk aantal mensen geproefd. Bovendien wist niemand tijdens de proeverijen welke bieren hij dronk. Absolute eerlijkheid dus. Helaas voor hem won SNAB  de eerste twee edities en aangezien zowel de Dubbele Arend als SNAB enige band met een café in Purmerend had waren de geruchten over vals spel niet van de lucht. Dat was behoorlijk tegen het zere been van Kees en het moet een opluchting voor hem zijn geweest dat de derde keer iemand anders won.

Dat met de organisatie niet te spotten viel merkte een grote brouwerij die een keer won. Het jaar er op stond trots op de verpakking dat het bier verkozen was tot lekkerste bockbier en een reclamespot op TV ondersteunde dat. Helaas waren ze "vergeten" een jaartal te vermelden. Waardoor ze ten onrechte de indruk wekten in het betreffende jaar te zijn verkozen terwijl de verkiezing nog plaats moest vinden. Ze hadden op de verpakking echter ook het internet adres van de verkiezing geplaatst, wat de organisatie de mogelijkheid gaf om op hun site exact weer te geven wat ze er van vonden. Gevolg was paniek bij de brouwer en haastig overleg, waardoor de TV spots werden ingetrokken.

Een en ander maakte wel duidelijk welk een plek de verkiezing ondertussen in de bierwereld had gekregen. En het kan aan mij liggen, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat met name tijdens de prijsuitreiking het elke keer drukker wordt en dat het beslist geen uitzondering is dat een ieder die ook maar denkt een kans te maken opeen prijs aanwezig is. Bovendien maakt de vreugde van prijswinnaars duidelijk dat het hier om een prijs gaat die er toe doet.

Nu weet ik heel goed dat dit alles niet alleen een verdienste is van Kees. Er is een heel leger van mensen betrokken bij de organisatie en ik wil hen zeker niet te kort doen. Zij zijn van het allergrootste belang,elk jaar weer. Een aantal ook vanaf het allereerste begin. Maar ik hoop dat zij er begrip voor hebben dat ik Kees er even uit licht. Hoe je het ook wendt of keert: hij is degene geweest die op een idee is gekomen waardoor Nederland er een mooie bierprijs bij kreeg. Daarnaast is het tekenend voor hem dat ik hem gisteren na afloop van weer een geslaagde editie tegen kwam en hij vertelde dat hij op dat moment net zijn eerste biertje had gehad. De meesten van ons hadden er toen al een paar meer gedronken. Ik wil daarom langs deze weg Kees hartelijk bedanken voor het idee en voor de toewijding waarmee hij de afgelopen 15 edities van de verkiezing van het lekkerste Bockbier heeft ondersteund. En het zou mij verbazen als ik niet namens velen spreek.