Bierjournalist zakt door de mand

Hoeveel is er voor nodig om een bierjournalist genadeloos door de mand te laten gaan? Wat mij betreft een paar zinnetjes.

Het is al even geleden dat de brouwers van een bekende Duitse brouwerij een bezoek brachten aan mijn favoriete biercafé. Omdat het daar op tap stond, vroegen ze om hun eigen bier maar dan wel op zijn Duits getapt. Dus laagje voor laagje de schuimkraag opbouwen. Nu was de barkeeper van dienst enigszins eigenwijs, dus hij deed een tegenvoorstel: het eerste bier zou getapt worden zoals daar gebruikelijk. Op zijn Nederlands dus. Daarna konden ze het zo krijgen als ze het hebben wilden. De brouwers stemden in en hebben na dat eerste glas nooit meer om een Duits getapt glas bier gevraagd. Ze bekenden ruiterlijk dat het bier zoals ze dat gekregen hadden veel lekkerder was. En niet zonder reden.

De schuimkraag die wij hier in Nederland zo goed van de pilseners kennen heeft, als het bier goed getapt is, een duidelijke functie. Door de fijne belletjes wordt het koolzuur dat nog in het bier zit als het ware opgesloten. En dat koolzuur geeft een aangenaam mondgevoel en een frisse smaak. Wat je krijgt als je het koolzuur laat ontsnappen kun je gemakkelijk nagaan. Laat een bier maar eens dood slaan en proef het dan. Als een bier niet expliciet is ontworpen om plat te zijn zal het over het algemeen sterk aan smaak hebben ingeboet.

Bij het opbouwen van een schuimkraag uit verschillende laagjes laat de barkeeper het koolzuur ontsnappen. Wat je dan krijgt is het beste te vergelijken met dood bier. De pilseners die ik op die manier heb geproefd smaakten dan ook zonder uitzondering naar dood bier en misten de frisheid van een mooi getapt pilsje. Iets wat die brouwers ook beseften toen ze een keer anders hadden geproefd.

Wat heeft dit alles nu met een journalist te maken? Welnu ik las een citaat in PINT nieuws.  Felix Wilbrink, culinist en voorzitter van de persjury bij de verkiezing van het beste bockbier afgelopen oktober heft daar een lofzang aan op een dame die volgens hem echt heeft leren tappen: stap voor stap zodat bijna alle koolzuur ontsnapt. Beste Felix: dat is niet tappen zoals een pils hoort, dat is een pils vermoorden. Dat zoiets een eind van je huis gebeurde en anders is dan we hier doen wil niet zeggen dat het daarom goed is. Wat mij betreft kiest de organisatie van het beste bockbier volgend jaar een andere voorzitter voor de persjury.